ناطق‌نوری: حرفهای احمدی‌نژاد فضایی بود
حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری 71 ساله هر چه می گذرد جایگاهش به عنوان یک چهره سیاسی مرضی الطرفین بیشتر نمود پیدا می کند. خوش مشربی و خوش کلامی دو ویژگی ناطق نوری در گفت وگو با اوست.مردی که اگر در افکار عمومی موافقان و مخالفانی دارد، در میان سیاسیون دو جناح به دلیل منش شخصی و سیاسی اش محبوب است.
رئیس دفتر بازرسی بیت رهبری در گفت و با
خبرآنلاین به بیان نکاتی درباره سیاست کشور و دوران زمامداری احمدی نژاد
پرداخت که خواندن آن خالی از لطف نیست. وی در خصوص بی اخلاقی‌های سیاسی و
تخریب چهره ها و سرمایه های انقلاب، گفت: من همیشه اعتقاد داشتم مشکل کشور
ما در حوزه سیاست داخلی این است که ما حزب به معنای حقیقی اش را نداریم. در
دنیا وقتی دموکراسی که اساسش مراجعه به آرا عمومی است، حرفی به میان می
آید برایش ابزاری تعریف می کنند که یکی از مهمترین آنها همین وجود احزاب
شناسنامه دار است. در طول این سالها به کرات این پدیده نامبارک را دیده
ایم و خسارتهای این رفتارها را تجربه کرده ایم؛ بد نیست اینجا اشاره کنم که
خیلی از مواقع این افراد به بهانه احساس تکلیف شرعی هم دست به چین
رفتارهایی زده اند که هم که هم فضای جامعه را خراب کرده اند و هم بعضا دین و
اعتقادات مردم را تخریب نموده اند و هم در نهایت لطمات فراوان به رشد و
توسعه جامعه وارد کرده اند.
ناطق نوری در پاسخ به این پرسش که یکی از نقدهای وارد به شما این است که شما صحنه را پس از دوم خرداد رها کردید و در شرایطی که انقلاب هنوز به توان و تجربه شما نیاز داشت میدان را وا گذاشتید به خصوص سال 84؛ گفت: در قصه ریاست جمهوری 84 ماجرا این گونه بود که از اصولگراها 5-6 کاندیدا وجود داشت و کاری که ما باید می کردیم این بود که بنشینیم با اینها صحبت کنیم که یا آنها را قانع کنیم که کنار بروند یا اینکه با مکانیزمی پیش بیایم تا یکی از آنها در عرصه باقی بماند.آمدیم و آقایان هم قبول کردند که شورای مرکزی جبهه نیروهای انقلاب به هر تصمیمی رسیدند، آنها قبول کنند. یک جلسه هم به صورت اختصاصی با آقایان داشتیم که به صورت شفاف و راحت، اشکالات در مدیریت های قبلی و سوال هایمان را با آنها مطرح کردیم. آقای احمدی نژاد هم جزو همین ها کاندیدا ها بود. ایشان می گفت: من طرح برای اداره کشور دارم و بقیه نامزدها ندارند. شما هم اجازه نمی دهید من طرحم را بدهم. ما با کاندیداهای دیگر 2 جلسه داشتیم، با ایشان 3 جسله برگزار کردیم. یک روز به آقای باهنر گفتم یک وقتی به آقای احمدی نژاد بدهید چون می گویند من برای اداره کشور یک طرح ویژه دارم. جلسه زمانش هماهنگ شد و ایشان به همین دفتر بنده آمد و مرحوم آقای عسگر اولادی، باهنر، بنده و برخی دیگر از دوستان بودند. ایشان در آن جلسه 2 ساعت طرحش را توضیح داد. بنا هم بود تا پایان صحبت ایشان حرفی نزنیم. ایشان وقتی صحبتش را تمام کرد مرحوم آقای عسگر اولادی رو کردند به بنده و حرفی زدند که شاید شما هم تا الان نشنیده باشید.
ناطق نوری خاطر نشان کرد: آقای عسگر اولادی گفت: این برادر ما احساس می کند که اسلام را فقط او می شناسد، این برادر ما احساس می کند انقلاب را فقط او درک کرده است. این برادر ما احساس می کند امام را فقط او می شناسد. بنده هم خطاب به آقای احمدی نژاد گفتم:آقای احمدی نژاد! من حرفهای شما را خیلی دقیق گوش دادم حقیقتا هرچه دقت کردم، هیچ نفهمیدم. یا سطح معلومات شما خیلی بالا است و ما نمی فهمیم شما چه می گوئید یا اینکه حرفهایبالا ابری می زنید. به هر حال بد از آن جلسه ما با ایشان،آقای احمدی نژاد قهر کرد و رفت. فردایش هم نامه نوشت که در من دیگر با جمع شما نیستم. وی افزود: من احمدی‌نژاد را برای مدیریت کشور به صلاح نمی‌دانستم. هر کسی را بهر کاری ساخته‌اند!
ناطق نوری همچنین می گوید: تقطیع نشر خاطراتش در هفته های اخیر با هدف ایجاد شکاف در بین نیروهای قدیمی انقلاب انجام شده و در خصوص باز نشر خاطرات استیضاح وی در دوران مسئولیتش در وزارت کشور و ماجرای زمین گرفتن هاشمی رفسنجانی، گفت: در ماجرای استیضاح بنده وقتی که وزیر کشور بودم(سال۶۲) یک سوال راجع به زمین و واگذاری زمین به مردم و افراد محروم مطرح شده بود.آقای مهندس گنابادی آن زمان وزیر وقت مسکن بود. به او گفته بودند این وزیر کشور زمین تقسیم می کند. او هم مدام به ما نامه می نوشت. من هم به مرحوم مهندس کازرونی که معاون عمرانی من بود، کار را ارجاع دادم که ببیند ماجرا چیست که معلوم شد حاکم شرعی مستقر در شهر داری تهران (آن وقت شهرداری زیر مجموعه وزارت کشور بود) زمین های بی صاحب را براساس تشخیص خودش به فقرا، مستضعفین و حتی پاسدار های که بی خانه بودند واگذار می کرد.
نخستین بار روزنامه وطن امروز و امروز روزنامه کیهان اقدام به باز نشر این خاطرات کردند. کیهان امروز در یادداشتی با انتقاد از اظهارات اخیر ناطق نوری در مراسم شب ۲۱ ماه مبارک رمضان به خاطره استیضاح وی در سال ۶۲ اشاره کرد و نوشت:«حضرتعالی در صفحه ۵۱ از جلد دوم کتاب خاطرات خویش به ماجرای استیضاح خود به عنوان وزیر کشور وقت اشاره کرده و آورده‌اید چند تن از نمایندگان به این علت که نسبت به واگذاری زمین‌های اطراف تهران از سوی حاکم شرع وقت شهرداری بی‌تفاوت بوده‌اید، در پی استیضاح شما بودند و نوشته‌اید «روز‌استیضاح که به مجلس رفتم، آقای هاشمی خیلی نگران بود و گفت؛ آقای‌ناطق! استیضاح‌کنندگان خیلی قوی برخورد می‌کنند و من گفتم؛ نگران نباشید، لیست اکثریت نمایندگان مجلس که زمین گرفته‌اند را تهیه کرده‌ام، حتی اسم آقای هاشمی رفسنجانی هم بود، شروع کردم به خواندن اسامی و نمایندگان که دیدند دارم اسامی همه را می‌خوانم و آبروریزی می‌شود، گفتند نخوانید… و رأی آوردم.»
ناطق نوری در باره این استیضاح با اشاره به نامه جمعی از نمایندگان برای حاکم شرع وقت، افزود: نمایندگان برای ایشان نامه می نوشتند و توصیه می کردند که فلانی کس را می شناسیم وضعیتش را بررسی کردیم و می دانیم که فقیر و مستحق است که یک تکه زمین به او داده شود. از جمله این توصیه ها برای افراد بی بضاعت؛ یک توصیه ای است که آقای هاشمی انجام داد بود و کسی را معرفی کرده و گفته بود: آقای حاکم شرع! اگر زمینی در اختیار نیازمندان قرار می دهید، این فرد هم بیچاره است و مستحق دریافت. خود من هم از این توصیه ها داشتیم مثلا آقای طباطبایی(حاکم شرع) یک لیستی را خطاب به من فرستاده و نوشته بود:«این آدم ها می گویند مستحق هستند و زمین می خواهند. می گویند شما اینها را می شناسید؟»من در جواب نوشتم:« این افراد فقیر هستند و فقر آنها برای بنده مورد تائید است.» اصل ماجرای زمین در استیضاح این بود و خب این بهانه ای شده بود برای استیضاح کنندگان که در کنار سایر موارد مطرح کنند.
ناطق نوری با اشاره به نارسایی کتاب خاطرات وی و درج عبارت « آقایان زمین گرفتند از جمله آقای هاشمی»، گفت:خب ملاحظه می کنید که اصل ماجرا چه بوده و این افراد بد دل چگونه عنوان کرده اند و گرنه آقای هاشمی همانطور که رهبری در خطبه های ۲۹ تیر ماه ۸۸ گفتند،بخش وسیعی از سرمایه های شخصی خودش را برای انقلاب گذاشت و اصلا چه نیازی داشت به یک قطعه زمین مثلا در باغ فض که آن وقت ها هم بیابانی بیش نبود نه مثل حالا.
ناطق نوری در پاسخ به این پرسش که صحیح است که آقای هاشمی در حین دفایات شما در استیضاح، شما را بر حذر داشتند که اسامی نماینده ها را اعلام کنید؟، خاطر نشان کرد: این درست نیست! شیطنت این است که گفتند آقای هاشمی از من خواسته بودند که این لیست را نخوانم. در صورتی که ماجرا این طور نبود. من در آن جلسه استیضاح خطاب به نماینده ها گفتم که عده ای از شما هم کسانی را معرفی کرده اید، می خواهید اسامی این عده را برای شما بخوانم؟ برخی گفتند بخوانید، برخی گفتند نخوانید. فضا متشنج شد بالاخره عده ای گفتند اسامی را بخوان ببینیم چه کسی هستند؟ من هم اسم یک بنده خدایی که اتفاقا از امضا کنندگان استیضاح هم بود را خواندم . اسم این فرد را که خواندم سر و صدا بلند شد که آقا! نخوان. مجلس متشنج شد. آقای هاشمی به من گفت: آقا ! خوب اگر نمایندگان می گویند نخوانید، خب نخوانید. در نهایت آقای هاشمی گفتند«:در اختیار خود آقای وزیر است که اگر مایل هست اسامی را بخواند و اگر هم مایل نیست نخواند.»بنده هم ترجیح دادم فضا متشنج تر نشود و بالاخره نخواندم.
ناطق نوری در پاسخ به این پرسش که یکی از نقدهای وارد به شما این است که شما صحنه را پس از دوم خرداد رها کردید و در شرایطی که انقلاب هنوز به توان و تجربه شما نیاز داشت میدان را وا گذاشتید به خصوص سال 84؛ گفت: در قصه ریاست جمهوری 84 ماجرا این گونه بود که از اصولگراها 5-6 کاندیدا وجود داشت و کاری که ما باید می کردیم این بود که بنشینیم با اینها صحبت کنیم که یا آنها را قانع کنیم که کنار بروند یا اینکه با مکانیزمی پیش بیایم تا یکی از آنها در عرصه باقی بماند.آمدیم و آقایان هم قبول کردند که شورای مرکزی جبهه نیروهای انقلاب به هر تصمیمی رسیدند، آنها قبول کنند. یک جلسه هم به صورت اختصاصی با آقایان داشتیم که به صورت شفاف و راحت، اشکالات در مدیریت های قبلی و سوال هایمان را با آنها مطرح کردیم. آقای احمدی نژاد هم جزو همین ها کاندیدا ها بود. ایشان می گفت: من طرح برای اداره کشور دارم و بقیه نامزدها ندارند. شما هم اجازه نمی دهید من طرحم را بدهم. ما با کاندیداهای دیگر 2 جلسه داشتیم، با ایشان 3 جسله برگزار کردیم. یک روز به آقای باهنر گفتم یک وقتی به آقای احمدی نژاد بدهید چون می گویند من برای اداره کشور یک طرح ویژه دارم. جلسه زمانش هماهنگ شد و ایشان به همین دفتر بنده آمد و مرحوم آقای عسگر اولادی، باهنر، بنده و برخی دیگر از دوستان بودند. ایشان در آن جلسه 2 ساعت طرحش را توضیح داد. بنا هم بود تا پایان صحبت ایشان حرفی نزنیم. ایشان وقتی صحبتش را تمام کرد مرحوم آقای عسگر اولادی رو کردند به بنده و حرفی زدند که شاید شما هم تا الان نشنیده باشید.
ناطق نوری خاطر نشان کرد: آقای عسگر اولادی گفت: این برادر ما احساس می کند که اسلام را فقط او می شناسد، این برادر ما احساس می کند انقلاب را فقط او درک کرده است. این برادر ما احساس می کند امام را فقط او می شناسد. بنده هم خطاب به آقای احمدی نژاد گفتم:آقای احمدی نژاد! من حرفهای شما را خیلی دقیق گوش دادم حقیقتا هرچه دقت کردم، هیچ نفهمیدم. یا سطح معلومات شما خیلی بالا است و ما نمی فهمیم شما چه می گوئید یا اینکه حرفهایبالا ابری می زنید. به هر حال بد از آن جلسه ما با ایشان،آقای احمدی نژاد قهر کرد و رفت. فردایش هم نامه نوشت که در من دیگر با جمع شما نیستم. وی افزود: من احمدی‌نژاد را برای مدیریت کشور به صلاح نمی‌دانستم. هر کسی را بهر کاری ساخته‌اند!
ناطق نوری همچنین می گوید: تقطیع نشر خاطراتش در هفته های اخیر با هدف ایجاد شکاف در بین نیروهای قدیمی انقلاب انجام شده و در خصوص باز نشر خاطرات استیضاح وی در دوران مسئولیتش در وزارت کشور و ماجرای زمین گرفتن هاشمی رفسنجانی، گفت: در ماجرای استیضاح بنده وقتی که وزیر کشور بودم(سال۶۲) یک سوال راجع به زمین و واگذاری زمین به مردم و افراد محروم مطرح شده بود.آقای مهندس گنابادی آن زمان وزیر وقت مسکن بود. به او گفته بودند این وزیر کشور زمین تقسیم می کند. او هم مدام به ما نامه می نوشت. من هم به مرحوم مهندس کازرونی که معاون عمرانی من بود، کار را ارجاع دادم که ببیند ماجرا چیست که معلوم شد حاکم شرعی مستقر در شهر داری تهران (آن وقت شهرداری زیر مجموعه وزارت کشور بود) زمین های بی صاحب را براساس تشخیص خودش به فقرا، مستضعفین و حتی پاسدار های که بی خانه بودند واگذار می کرد.
نخستین بار روزنامه وطن امروز و امروز روزنامه کیهان اقدام به باز نشر این خاطرات کردند. کیهان امروز در یادداشتی با انتقاد از اظهارات اخیر ناطق نوری در مراسم شب ۲۱ ماه مبارک رمضان به خاطره استیضاح وی در سال ۶۲ اشاره کرد و نوشت:«حضرتعالی در صفحه ۵۱ از جلد دوم کتاب خاطرات خویش به ماجرای استیضاح خود به عنوان وزیر کشور وقت اشاره کرده و آورده‌اید چند تن از نمایندگان به این علت که نسبت به واگذاری زمین‌های اطراف تهران از سوی حاکم شرع وقت شهرداری بی‌تفاوت بوده‌اید، در پی استیضاح شما بودند و نوشته‌اید «روز‌استیضاح که به مجلس رفتم، آقای هاشمی خیلی نگران بود و گفت؛ آقای‌ناطق! استیضاح‌کنندگان خیلی قوی برخورد می‌کنند و من گفتم؛ نگران نباشید، لیست اکثریت نمایندگان مجلس که زمین گرفته‌اند را تهیه کرده‌ام، حتی اسم آقای هاشمی رفسنجانی هم بود، شروع کردم به خواندن اسامی و نمایندگان که دیدند دارم اسامی همه را می‌خوانم و آبروریزی می‌شود، گفتند نخوانید… و رأی آوردم.»
ناطق نوری در باره این استیضاح با اشاره به نامه جمعی از نمایندگان برای حاکم شرع وقت، افزود: نمایندگان برای ایشان نامه می نوشتند و توصیه می کردند که فلانی کس را می شناسیم وضعیتش را بررسی کردیم و می دانیم که فقیر و مستحق است که یک تکه زمین به او داده شود. از جمله این توصیه ها برای افراد بی بضاعت؛ یک توصیه ای است که آقای هاشمی انجام داد بود و کسی را معرفی کرده و گفته بود: آقای حاکم شرع! اگر زمینی در اختیار نیازمندان قرار می دهید، این فرد هم بیچاره است و مستحق دریافت. خود من هم از این توصیه ها داشتیم مثلا آقای طباطبایی(حاکم شرع) یک لیستی را خطاب به من فرستاده و نوشته بود:«این آدم ها می گویند مستحق هستند و زمین می خواهند. می گویند شما اینها را می شناسید؟»من در جواب نوشتم:« این افراد فقیر هستند و فقر آنها برای بنده مورد تائید است.» اصل ماجرای زمین در استیضاح این بود و خب این بهانه ای شده بود برای استیضاح کنندگان که در کنار سایر موارد مطرح کنند.
ناطق نوری با اشاره به نارسایی کتاب خاطرات وی و درج عبارت « آقایان زمین گرفتند از جمله آقای هاشمی»، گفت:خب ملاحظه می کنید که اصل ماجرا چه بوده و این افراد بد دل چگونه عنوان کرده اند و گرنه آقای هاشمی همانطور که رهبری در خطبه های ۲۹ تیر ماه ۸۸ گفتند،بخش وسیعی از سرمایه های شخصی خودش را برای انقلاب گذاشت و اصلا چه نیازی داشت به یک قطعه زمین مثلا در باغ فض که آن وقت ها هم بیابانی بیش نبود نه مثل حالا.
ناطق نوری در پاسخ به این پرسش که صحیح است که آقای هاشمی در حین دفایات شما در استیضاح، شما را بر حذر داشتند که اسامی نماینده ها را اعلام کنید؟، خاطر نشان کرد: این درست نیست! شیطنت این است که گفتند آقای هاشمی از من خواسته بودند که این لیست را نخوانم. در صورتی که ماجرا این طور نبود. من در آن جلسه استیضاح خطاب به نماینده ها گفتم که عده ای از شما هم کسانی را معرفی کرده اید، می خواهید اسامی این عده را برای شما بخوانم؟ برخی گفتند بخوانید، برخی گفتند نخوانید. فضا متشنج شد بالاخره عده ای گفتند اسامی را بخوان ببینیم چه کسی هستند؟ من هم اسم یک بنده خدایی که اتفاقا از امضا کنندگان استیضاح هم بود را خواندم . اسم این فرد را که خواندم سر و صدا بلند شد که آقا! نخوان. مجلس متشنج شد. آقای هاشمی به من گفت: آقا ! خوب اگر نمایندگان می گویند نخوانید، خب نخوانید. در نهایت آقای هاشمی گفتند«:در اختیار خود آقای وزیر است که اگر مایل هست اسامی را بخواند و اگر هم مایل نیست نخواند.»بنده هم ترجیح دادم فضا متشنج تر نشود و بالاخره نخواندم.
