فرهنگیان کشورمان با جمعیت میلیونی شان، درکنار بار سنگین فکر و فرهنگ این
سرزمین و پرورش فرزندان فردای این دیار که بر دوش دارند تاکنون با ایثار و
فداکاری های بی شمار در عرصه های مختلف دفاع از دین و دیارشان خوش درخشیده
اند و تقدیم 4 هزار معلم شهید و 36 هزار دانش شهید بال گستر آسمان، سند
سربلندی و وفاداری این صبوران همواره به ایران و اسلام عزیز است. آنها با
روح بزرگ شان همواره سعی کرده اند حرمت:« ن والقلم» و « یزکیهم و یعلمهم
الکتاب و الحکمه » را حفظ کنند.
سالهاست فرهنگیان را برای قناعت ، ساده زیستی ، صبر و سکوت همواره شان می
ستایند؛ سالهاست که فرهنگیان برای پاسداشت عزت سرزمین شان، از بسیاری حقوق
اولیه شان چشم پوشی کرده اند و در عرصه خدمت صادقانه سخت کوشی کرده اند.
سالهاست این صبوران مهربان با دلی پرخون و لبی پرخنده، به شاگردان کلاس شان
درس شرف و شرافت، اخلاص، عزت و آزادگی داده اند و با مناعت طبع شان همه ی
تلخی ها را بر خود شیرین کرده اند و با نداشته های بزرگ شان، بزرگی شان را
حفظ کرده اند و دم برنیاورده اند. سالهاست که فرهنگیان با کاستی هایی ساخته
اند که اگر درد شمارآید دیوان و دفترها خواهد شد، سالهاست فرهنگیان با وام
و قسط و ودیعه هم نفسند، سالهاست فرهنگیان صبورانه به امید رفع تنگناهای
معیشتی شان هر تلخی را تاب آورده اند و برای جان بخشی به فرزندان ایران از
جان مایه گذاشته اند.
آنچه برای فرهنگیان رنج آور و روح آزار است وجود بی عدالتی و تبعیض بین
کارکنان دولت است. همان تبعیضی که سبب شده است فرهنگیان به قول دکتر شریعتی
: « همه زیر دستان شان، را زبَردستان شان ببینند». شگفتا فرهنگیانی که به
استناد بسیاری از آیات، احادیث و روایات خود و قلم شان باید صاحب حرمت و
کرامت باشند شأن و منزلت شان روز به روز در جامعه ی بنا نهاده شده بر
ارزشها دارد آب می شود و آب می رود و دولتها می آیند و می روند ولی کسی گره
از کار فروبسته ی شان نمی گشاید.
فرهنگیان هرگاه خواسته اند این تبعیض های انبوه و آشکار را زبان شوند و بر
لب آورند عده ای که عزت فرهنگیان این سرزمین و شأن و منزلت این فرهنگ
مداران را برنمی تابند، این خواسته منطقی و حق طبیعی و صنفی فرهنگیان را
سیاهی و سیاسی نمایانده اند و برای شنیدن دردهای دیرین این فداکاران بی
ادعا و همواره همراه ، در و دروازه بر فرهنگیان بسته اند ولی فرهنگیان هیچ
گاه این بدعهدی ها و نامهربانی ها را به کلاس و درس و مدرسه تسری نداده اند
و همچنان با افتخار بر عهد آغازین و دیرین خویش که همانا بلندآوازگی این
سرزمین است استوار ایستاده اند.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، فرهنگیان که خود نقش آفرین بزرگ این
عرصه و صحنه بوده اند، با درک عمیق از شرایط کشور و اشراف به تنگناهای ناشی
از کاهش قیمت نفت و انبوه ویرانی های برجای مانده از 8 سال گذشته، بی آنکه
بخواهند چشم بر این همه کاستی ببندند، برای پرداخت حق وحقوق شان از دولت و
کار به دستان تنها یک خواسته دارند و آن تحقق عدالت و رفع تبعیض بین
کارمندان دولت و تغییر نگاه بنیادی مسؤولین به مقوله ی آموزش و پرورش است.
فرهنگیان از دولت برآمده از رأی و اراده شان ضمن رفع تبعیض ها و توجه ویژه
به رفع مشکل معیشتی فرهنگیان، خواستار به رسمیت شناختن تشکل های صنفی
فرهنگیان و فعالیت شان در راستای ارتقاء جایگاه و منزلت فرهنگیان هستند و
انتظار دارند دولت با اعتماد بخشی بیشتر به فرهنگیان برای تحقق مطالبات
قانونی شان، ابتکار عمل را به دست گیرد و بیش از این اجازه ندهد سایه سنگین
یأس و دلمُردگی و بی انگیزگی بر مدارس حاکم شود و معلمان بیم بیمه طلایی و
مدیران و معاونان غم قبض آب و برق و گاز مدرسه داشته باشند.
فرهنگیان از دولت تدبیر و امید که در این مدت کوتاه به رغم سنگ اندازی های
بسیار، کارهای بزرگ و سترگی برای بهبود اوضاع کشور در عرصه داخلی و خارجی
داشته است انتظار دارند با توجه ویژه به آموزش و پرورش و فرهنگ و فرهنگیان،
به بغض گلوگیر فرهنگیان به ستوه آمده از انبوه تبعیض ها پایان دهد و با
درایت و تدبیر، مزرع خزان زده ی دل فرهنگیان را به شکوفه بنشاند و نگذارد
امید دیرین این صبوران ، در این دوره و در این دولت به یأس مبدل شود.
اسماعیل حسین پور
عضو انجمن اسلامی معلمان خراسان شمالی
منبع : فرهنگیان نیوز